استاد اکبر گلپایگانی

استاد اکبرگلپایگانی درسال 1312تولد یافت.وی درابتدا مقدمات آواز راازمحضرپدرخود،حسین گلپایگانی معروف به حسین بلبل آموخت،سپس مدتی ازمحضر مرحوم حسن یکرنگی از شاگردان استاد اقبال آذربه ادامه آموزشهای خود پرداخت.اما مهمترین استاد وی ،مرحوم نورعلی خان برومند است که در حدود 9 سال به شاگردی نزد وی همت گماشت.استاد گلپایگانی به سبب آشنایی با استاد برومند با بسیاری از اساتید دیگر نظیر محمد ایرانی مجرد،یوسف فروتن، ادیب خوانساری،عبدالله دوامی و...نیز آشنا گشت و از آنان نیزنکته ها آموخت.استاد گلپا با وجود آنکه بسیار به ردیف مسلط بوده وهمچنین با استادان بسیاری مانوس بوده،اما هیچگاه راه تقلید را پیش نگرفت و آوازهایش کاملا با ردیف خوانی توفیر دارد. خصیصه اصلی آوازاستاد گلپایگانی خلاقیت است که شاید هیچ کس مانند وی آوازهایی تا به این حد نو و خلاقانه اجرا نکرده باشد.همچنین سوز و حال در خواندن وی بر تکنیک برتری آشکاری دارد،به همین دلایل استاد اکبر گلپایگانی مردم بسیاری را با آواز ایرانی آشتی داد.صدایش منعطف،پرسوز و خوشرنگ است.استاد گلپا دارای تحریر هایی متنوع ،سریع و مطول است ،گاهی تحریرهایش چنان زیباست که پنداری صدای چهچه بلبل وقناری به گوش میرسد.استاد گلپایگانی درتصنیف خوانی نیز بسیار چیره دست است وبسیاری از کسانی که موسیقی سنتی را سنگین میدانند تصنیف خوانی گلپا را از این قاعده مسثنی میدانند. از خداوند منان برای استاد گلپایگانی طول عمر با عزت خواهانیم.